08 Ekim, 2006

Çok korktum çok..=(

Gerçekten çok ama çok korktum...

Ne mi oldu?Resimlerden belli olduğu üzre cumartesi günümüz hastahane de geçti..

Cumartesi sabahı erkenden kalktım iftara misafirlerimiz vardı.Bu nedenle erkenden yemek işlerine girişmiştim.Mercimrk hanım ise bir gün öncesinde klasik mevsim değişikliği nezle ve öksürükden dolayı keyifsiz biçimde salonda uzanıyordu..Önce kahvaltısını yaptı.Sonra bir baktım banyoya koştu ve kusmaya başladı..

Ben ilk etapta öksürdüğü için balgamının midesini bulandırdığını ve kustuğunu düşünerek pek fazla önemsemedim.Daha sonra yorgun biçimde salona uzandı yine..Sonra bende bir gün önce aldığım ASİST ve REDOXAN içirdim.Bu arada da sürekli içeri gidip bir yandan tatlıyı karıştırıyorum bir yandan kabakları rendeliyorum.Bir yandan da salona gidip geliyorum.

Bu iki ilacı içer içmez yeniden çıkarmaya başladı.Bu kez meraklanmaya başladım ama arada öksürdüğü için yine balgam dan midesi bulanmışdır diye düşünmeye devam ettim.


Biraz zaman geçti yine uzandı salona ben azimle bir mutfağa bir salona koşturmaya devam ederken,kahvaltdan kalan ekmekleri varı midesi boş diye onlardan bir iki lokma verdim ağzına ..Tabi yine vermemle 3. kez dışarı tüm yedikleri.

Rengi değişince artık doktoru aradım normalden çıkmıştı süreç.Doktorumuz yurt dışındaymış.Başka bir doktorumuz var onuda aradım ki doğum doktoru.Saat 14 15 e randevu verdi.Saat ise 1130 du telefonu kapattım bir baktım, canım kızım banyoda öylece oturmuş kafasını da duşa kabine dayamış gözleri kayıyor ne olduğumu şaşırdım onu kaldırdım gözleri yarı açıktı ellerimin arasından kayıp yere düşüverdi.

Böyle bir an yok.....Dizlerimin bağı çözüldü.

Telaşla onu yatağına yatırdım orda "ben uyuyacağım anne" dedi..Konuştuğuna sevindim bir an ve hemen ne yapacağımı şaşırdım Goncayı aradım ulaşamadım...evde deli dana misali bir oraya bir buraya koşturdum.Hangi hastaneye acile götüreyim diye...Evimiz de en üst kat ve asansörsüz olduğu için telaş ettim aşağı nasıl indirecekdim..??Goncayı arıyorum yok...Bir yanda yakınımızdaki hastanelere ulaşım nasıl olacak diye dertleniyorum arabamla gitsem kusacak ve yanında olmam lazzım...???? Evin önünden taksi geçmiyor.Arladaşlardan biri arasam bekliyecek vaktim yok.Taksi ye kadar yürütemem.Aklımı oynatıyorum sandım.

Tüm bu koşturmam 5 dk içinde oldu ama bana yıl gibi geldi..Hayır sokakdan taksi geçse sorun olmayacakdı...Sadece sizlere daha önce de bahsettiğim ve aşırı sinirlendiğim sokağın tümünü işgal eden sürekli ters ters baktığım korsantaksiciler geldi...

Hemen kızımı kaldırdım ki bu arada yine kusmaya başlamışdı...Pembe banyo maşrafamızı da bir torbaya koyarak güç belamerdivenlerden aşağıya indik..KorsanTaksiciler hemen yardımıma gelerek beni utandırdılar.


Her neyse kendimizi hastaneye zor attık kızımın rengi artık bembeyazdı.acile girdik ve durumu anlattım.Bizi 3 kat üste bulunan çocuk bölümüne gönderdiler..Ben acile gittimki oraya buraya yürümeyelim diye...Bana bir "peygamber sabrı" tamam diyerek zor yürüyen kızımla asansöre binerek (ki bi4 dk falan asansör bekledik.) üst kata çıktık.Orada sanki muaneye gelmişiz gibi herkes sakin ... lay lom

"Tamam efendim bekleyin doktor hanım şimdi sizi alacak."Ya ne beklemesi kızım kendinde değil tıpkı banyodaki gibi yarı açık, bakmayan gözlerle sağa sola devriliyor, ve biz doktor hanımı bekliyoruz.Ben bu arada kzıma tahlil falan yaparlar diye biraz su içirmeye çalışıyorum.

Bu arada doktorun kapısı açık durumun vehameti kendine iletilmediği için gayet keyifli sohbet sesleri geliyor odasından kontrole gelen bir hasta ile ki onu bile benden önce aldılar içeri.(İnsanlar böyle katil oluyor herhalde diye düşündüm içimden ama kızımı bırakamadığı m için ve o etkilenmesin diye bağıramıyorum ) Acilden geldiğimizi bile bile salladılar bizi bir 7- 8 dakika....Deli oldum deli...Ha bu arada İstanbul un --sayılı özel hastanelerinden -- birindeyiz.....

Suyu içen kızım birden bire şelale gibi bir kustu tüm koridor resmen sadece su oldu...O an nele r düşündüğümü anlatamam,her zaman sakin seviyeli,ölçülü olan ben ,hemşireye doğru bircan avli ciyaklaması deyşm ben... ve anında aldılar içeri bizi..

Doktor hanım --gerçekden ve allahdan --iyi birisiydi. Beni rahatlattı.Adamakıllı muayene etti.Ve durumu normal görmediği için yatırmaya karar verdi... yatması lazım deyine böyle sıcak sıcak bi şiler tüm vücudumu sardı...

Dışarı çıktığımızda kızım artık duramıyordu,gözler hep kapalı yarı baygın...Ne kadar çaresiz hissettim kendimi...Yalnız...Çünkü gene bekliyoruz doktorun kapısında bu kez yatış yapılmasını abuk subuk sorularla form dolduruyoruz,tabi sorular belki gerekli ama o an kızım dışında kalan her şey abuk subuk benim için...

Her zamanki gibi Sigorta komedisi...Özel sigortamızın bir takım detayları yüzünden yine bekledik manasızca orada ve gözüm hep kızımda onlarla konuşurken orada öyle çaresiz,bitkin onu görmek of..

Yataklar dolu diye beklettikleri 15 dk sonunda bomboş olan hiç de dolu olmayan günübirlik yatım odasına kendimizi atmayı başardık.(Bekletilmişiz çünkü sigorta şirketimizle görüşme yapılmış ya da pazarlık??)Ne komik değil mi orada kızım tamamen şuurunu kaybedebilirdi ve biz hala yatış sigortalı mı ayakta tedavide mi sigortalı onlarla uğraşıyorduk.

Neyse olanların hesabını soracak ne takatim ne de aklım kalmıştı tek isteğim bir an önce mercimeğimin rahatlamasıydı.Önce damarını bulamadılar çünkü çok sussuz kalmışdı.Bayağı ağrılı bir süreç oldu.,daha sonra gelen bir çocuk hemşiresinin telkinleri sayesinde sonuda damarı bulabildiler.Bu arada Goncaya hala ulaşamamanın verdiği kötü his...Sanki onun sesini duyabilseydim daha rahat edicekdim.

Serum bağlandıktan bir süre sonra canım kızımın saçlarını seve seve .....rahatladı ve uyumaya başladı.Orada 2 parti serum verildi.

2 . serumun başında Gonca iş yerinde kayınbiraderimden olanı öğrenerek dar atmış kendini hastahaneye.Geldiğinde resmen mordu yüzü merakdan.Babasının sesini duyan kızım hemen gülümseyerek" babaaa" diye uyanıverdi.Hepimizin gözleri doldu o an.Çünkü daha 5 dk önce çok derin uykuda olan kızım babasının sesi ile ilk kez gülümsemişdi...

Orada 3 saat geçirdik.Sonrasında doktor tüm tahlilleri gormek istediğini söyledi.Bir şeyler den şüphelendi. Hepatit A yı yaptırıp yaptırmadığımızı sordu.Bebekken yapılmışdı sadece."Karaciğer enzimlerini görmem lazım "dedi.Yatarsa daha uygun olacağını söyleyince tabi Mercimek Hanım yelkenleri suya indirdi ve epeyce huysuzlanmaya başladı canı çok yandı çünkü damar aranırken.Çok ağladı orda eve gitmek için..Birde hemşirenin bir tanesi deli etti her şeyi açık ve net anlatmaya başladı.....O daha çocuk ne anlasın ...tam kan tahlili ,gayta tahlili...Tabi bunları duyunca daha da kötü oldu..


Odaya geçtiğimzde yüzü hiç gülmedi 8 saat süren serum takıldı koluna....Açtık televizyonu ama hiç bir şey onu keyiflendiremedi.Bende onun yüzünü güldürmek için hemen koşup onun için alış veriş yaptım

_ Kustuğu için kirlenen eşofmanı yerine yeni çok şık bir eşofman

_ Bir defter 4 adet cicili bicili kalem

__ Uzun zamandır istediğive benim almamakda ısrar ettiğim balerin barbiler

İLk gördüğü an bir tebessüm etti o kadar..

Sabah 11.30 da başlayan serüvenimiz gece saat 23 30 da nöbetçi doktorun çıkmamıza izin vermesi ile sona erdi.Sonuçlardan bir tanesi hariç teşhis: İDRAR YOLLARI ENFEKSİYONUY du.Birde idrar da olmaması gereken bir değerle karşılatıklarını ve salı günü yeniden gelmemizi söylediler..

Çıkıcağımızı duyunca keyfi yerine geldi kızımın .O ana kadar uyurken bile kaşları çatık ve mutsuzdu.Çok korktu ve endişelendi.Ameliyat edecekler beni diye kafaya takdı.Açıklamamıza rağmen her gelen hemşireye ,doktora "bana bi şey yapmıycaksınız dimi" dedi.O halini hiç unutamayacağım.

* Bugün yani pazar itibarı ile evde iyiydi,yine de zaman zaman ürkekdi dünü hatırlayarak.

* Dün düşündümde allah maddi sıkıntıda olup da çocuğu hasta olanlara sabır versin.

*Ve özel hastaneler de o kadar para dökülmesine rağmen bir umarsızlık,bir rahatlık...Ölmüşmüsün kalmışmısın kimsenin umrunda değil..Çok acı..

*Son olarak SAĞLIK gibisi yok.Saçma sapan şeylere kafayı takıp bunalıma giren bana iyi bir ders oldu bu yaşadıklarım ,kızımın sağlıklı ,sıhhatli bir gülüşü bile mutlu olmaya yetermiş aslında

Comments:
Bende bakınıyorum.. "bipolar" on- line olamadı "age" deli oldu...
 
Maalesef, sağlık ve gençlik ancak elden gidince değeri anlaşılıyor.

Çok çok geçmiş olsun. Acil şifalar dilerim. Dualarımız onunla olsun. Allah sana da sabır ve soğukkanlılık versin.
 
Oktay Ahmed ,çok teşekkür ederim dediğin gibi elimizde olanların kıymetini bilemiyoruz nedense,ta ki kaybedene kadar..
 
Çok geçmiş olsun Age'ciğim
Şimdi daha iyidir inşallah mercimek hanım
sağlık deyince benim de elim ayağım çözülür
özel hastaneler daha da laçka devletten
amaan çocuklar hep sağlıklı olsun da....
gerisi boş
 
cok buyuk gecmis olsun, yazini bir solukta okudum ve hastanaden ciktik sozuyle derin bir oh cektim, neyse ki cok onemli birsey degil mis ama yasadigin telasi, uzuntuyu ve stresi tahmin edebiliyorum, canim aman uzulme olur mu? dedigin gibi en buyuk servetimiz sagligimiz, sevdiklerimizin saglikli olmasi..gerisi cok bos su hayatta... tekrar cok gecmis olsun, simdi nasil, daha iyi degil mi?
 
Elim ayağım buz kesildi, 2 kere havale geçirdi aşk böcüğüm aklımı oynatıyordum, hala çoğu gece uykuman sıçrayarak uyanır ağlarım. Seni çok iyi anlıyorum, hangi hastane olduğunu da anladım, sen yine sakin davranmışsın, yıkardım başlarına ben orayı. Acil şifalar canım.
 
Çok fena olarak okudum agecim yaa.çok çok geçmiş olsun.Allah daha beterinden saklasın.

sağlık sağlık deriz ama hep kaybedince değerini anlarız.

çocuklarımız hasta olmasın da biz olalım dimi?
 
Çok geçmiş olsun, okurken kendim yaşıyormuşcasına oldum, buradan bile kötü oldum, sizi düşünemiyorum...
Tekrar geçmiş olsun..
 
Çok geçmiş olsun. Hep derim, çocuklar hasta olacağına biz olalım diye. İnsan çok çaresiz hissediyor kendini. İnşallah bir daha böyle bir sıkıntı yaşamazsınız.
 
AGE cok gecmis olsun . simdi gordum ve panik icinde okudum. Cok cok gecmisler olsun ve yarin-sali- hayirli neticeler alin insallah.
 
Cok gecmisler olsun. Okurken bende yasadim olayi sanki korkunçtu... Allah bir daha gostermesin...
 
çok çok geçmiş olsun agecim çok üzüldüm...İdrar yollarından bende çok çektim ..Allah acil şifalar versin mercimeğine :(
 
Çok geçmiş olsun canım. Çocuklar hasta oldu mu hayatımızın hiç bir anlamı kalmıyor. Her şey boş geliyor.
İdrar yolları enfeksiyorunu kızlarda daha görülüyor sanırım. Biz de 2-3 defa geçirdik.

Mercimeği öp bizim için
 
O kadar tedirgin okudum ki, sanki her saniyeyi ben de yaşadım age. Çok geçmiş olsun, çocuk hastalığı kadar anneyi mahveden birşey yok. Ve ülkemde sağlık kurumlarının, sağlık politikasının içine ediyorum buradan .Çok özür dilerim ilk kez böyle küfürümsü konuşmak zorunda kaldım, çünkü bu konuda çok isyankarım....
 
çook geçmiş olsunnnn ageciim!
yazdıkların bahar ayında miniş'le hain rota'nın tanıştığı zamanları hatırlattı bana.
neler hissettiğini o kadar iyi anlıyorum ki.
benim durmak bilmeyen miniğim sadece bi saat uyanık kalabiliyordu, umaktan bitap düşmüştü:(
ayrıca o özel sağlık sigortası benden o kadar küfür yedi ki o dönemler...
mercimek hanım'a çoook çok geçmiş olsun, uzak olsun onlardan hastalıklar!
 
canim benim, cok gecmis olsun ve ALLAH acil sifalar versin. Cok üzüldüm mercimek icin ama umarim bundan sonra iyi olur insallah.

Hatirliyorsan ayni olayi bizde yasamistik, türkiyede benim oglusum hastalanmisti ve suyu bile kusuyordu, hastanelerde neler yasamistik, güya özel hastaneydi. Senin dedigin gibi zor durumda olanlara ALLAH yardimci olsun. Hersey parayla. Yasadigim devlete iyi birsey varsa oda hastaneleri ve doktorlari. Sigortaymis bilmem neymis, hangi hastaneye gidersen git, acil oldugunda sanki dünyanin parasi varmis gibi ilgileniyorlar senle.

Kendinize iyi bakin, mercimege öpücükler. BOl bol su icsin, cok iyidir.
 
Çok çok geçmiş olsun. İnşallah bir daha olmaz, insanın eli ayağına dolşıyor böyle zamanlarda, zor gerçekten. Sağlık gerçekten hrşeyden ama herşeydn önemli...
 
Çok geçmiş olsun.
 
Çok geçmiş olsun. Allah bir daha yaşatmasın böyle şeyler.
 
gecmis olsun ailecek sizlere.

birde birseyin kiymetini bilin, birincisi durumunuz musait ozel hasteneye goturecek kadar, ikincisi buyuk sehirde yasiyorsunuz, daha gecen kis olan haberi hatirliyorum, senin gibi cocugu ateslenen dogu illerin koyunde yasayan bir anne, yollar karla kapali ve koylerindede saglik ekibi olmadigi icin cocugunu sirtina koyup o kac kilometre yurumus ve yollari acan kar ekibi bulup ikisinide kurtarmis.

turkiyede boyle vakalarda yasanirken hem sagliniza dua edin hemde elimizde olanlara.
 
çok büyük geçmişler olsun .Allah daha beterinden saklasın.Şimdi iyi ya çok şükür valla.
 
Cok cok gecmis olsun, gercekten de kotu bir tecrube yasamissiniz. Allah bir daha gostermesin ve beterinden korusun. Ama bence hastanenin adini soylemelisiniz ki bilelim. Nasil memnun kaldigimiz markalari ya da hizmetleri paylasiyorsak kotuleri de paylasalim. Boylece herkes daha dikkatli olur...
 
Sardunya, hakikaten onların sağlığı yerinde olsun da gerisi boş..

Banucum,şu an iyi allaha şükür ilaçlar iyi geldi,dediğin gibi yaşadığım stres ve korku beni yıprattı.

Gün,dediğin doğru normalde yıkarsın başına ama cidden bana o an bir hal oldu,böyle içim çekilmiş gibi sadece söyleneni yaptım manasızca.Neyseki sonrasında gonca geldide rahatladım.
 
Biyonikim evet kesinlikle allah daha beterinden saklasın.Bu kadarı bile beni derinden etkiledi.Onun o çaresiz ve baygın halini hiç unutamayacağım.

Nilüfer,çok teşekkür ederim.

Cenebaz bende hemen aynı şeyi düşündüm durdum onun yerine ben hastalansaydım da kızım bu denli mutsuz olmasaydı diye.

Kuğucum ,çok sağol bakalım yarın inşallah farklı bir şey olmaz.

Koyubeyaz ,Gamzeli çok teşekkür ederim ..

Obezanne çok teşekkür ederim,sizde de aynı belirtiler görülmüşmüydü?

Zeynocum,kesinlikle sağlık politikasında bir yerlerde bir problem var..

Duygucm,teşekkür ederim..Bu son olur inşallah.

Sevilaycım çok teşekkürler.Gurbet de olman bir yana , şanslısınki insan sağlığına önem verilen bir yerde yaşıyorsun en azından.

Şeyda,Enne,Yaz teşekür ederim iyi dilekleriniz için.

Taurus,teşkkür ederim.Kesinlikle katılıyorum söylediklerine.İçinde olduğumuz duruma tabiki her zaman şükrediyorum bu kaçınılmaz,aksi de düşünülemez...Ama bir de şu var ki nerede, hangi koşulda,hangi şartta olursa olsun -- anne yüreğinin-- acısı ve üzüntüsü eşdeğerdir diye düşünüyorum.

Zillizarife teşekkürler.

Bani,teşekkürler,bende önce yazmak istedim hastahanenin adını ama sonrasında kata çıktığımızda hemşire ve doktorun çok ilgili idi.Bir kaç işine saygısız yüzünden deşifre etmek istemedim
 
Cok gecmis olsun, insallah biran once iyice toparlanir, sali gunku tahlillerde de iyi sonuclar cikar da rahatlarsiniz. Allah beterinden korusun. Iyi haberlerinizi bekliyorum. Sevgiler.
 
okurken nasıl üzüldüm anlatamam. çok çok geçmiş olsun. sizin gözlerinizin dolduğu o anı okurken ağlıcaktım nerdeyse. Allah daha beterinden korusun. mercimek hanıma sevgiler.
 
Pınar& Pınar ikinize de çok teşekkür ederim,Yağmur bebeğe sağlıklar diliyorum ben..=)
 
Başlığı okuyunca panik oldum..Çok geçmiş olsun..
 
cok iyi cok mutlu olsun inşallah..cok gecmiş olsun..öperim ufaklıgı:)
 
vallahi okurken içim daraldı, ne sıkıntı, üzüntü tanrım. gelmiş geçmiş olsun, bir daha da böyle şeyler yaşamayın, hiç kimse yaşamasın. hele çocuklar....
onların çaresiz bakışları içini eritiyor insanın..
 
Agecim ,cok uzun zaman oldu sizleri okumayali kendi kosusturmacamdan ...Taiwan'dan sonra Turkiye,sonra Amerika derken buyuk bir telas icindeydim ......Bugun aklima geldiniz ve su kizlara bakiyim dedim tek tek ....Yazini cok uzulerek hatta gozlerim dolarak okudum ,,Bu ara yuregime cok dokunuyor hasta haberleri ..Cok gecmis olsun guzel mercimegine ,tatli kizina ....Allah daha kotu seyler yasatmasin ..O anki saskinligini o kadar iyi anliyorumki ...Allah korusun bir daha ,cok gecmis olsun ...
 
Çok geçmiş olsun. Okuyunca o kadar üzüldüm ki inan gözlerim doldu. Bizim de böyle bir hastahane maceramız var. Bisikletten düşüp kafa travması geçirmişti benim oğluşum. İnsan çocuğu hasta olunca bir anda başka bir boyuta geçiyor sanki. Herşey önemini kaybediyor küçülüyor insanın gözünde. İnşallah hayırlı haberlerini alırız salı günü.
 
Bipopların yolunu gözlüyorsun age hanımcıım ama bize bi mail adresini salladın ama hiç bi gün online olmadın,ne iş?Yoksa bizi engelliyor musun he?

Mercümek hanım nasıl oldu bu arada,son havadisleri versene,merak ediyoruz.
 
Blogumda cevap verdim, istersen bir gir bak :

http://www.gundebir.net
 
cok uzun oldugu icin blogumda cevap vermek durumunda kaldim, ozur simdiden.
 
bugünkü tahlil sonuçlarını merak ettim age...
 
Asortik,çok teşekkür ederim,şu anda çok iyi şükür.

Mercan saol,Baran la yaşadıkların da çok can sıkıcıymış.Çocuklar hep gülsün,mutlu olsun sıhhatli olsun...Aksi çok kötü oluyor..=(

Uzay,teşekkürler ..

Yalnızlar kraliçesi,çok teşekkür ederim ilgine.Bugün aldığımız sonuçlar lökosit yüksekliğini gösteriyor ama endişe bu edilecek boyut da değil sanırım soğuyan hava ile bağışıklığı da düştü ve bu enfeksiyon onu fazla etkiledi.Şu anda iyi iki gündür okula da gidiyor.Bir tahlil daha aldılar .HEpatit A aşısınıda hemen yaptırmamızı bunun da salgın olduğunu söylediler.

Biyonik im ben engellemiyorum valla..sadece başka adresde on line oluyorum=) benim mail sende vardı değil mi??Sen bana bir mail at ben sana yollayım msn mi...Sen yeterki his yapma biyonikim,süperim,bekliyorum mailini acil..Mercimek de iyi zaten post yazıcam az sonra...

Yumurcak sitende okudum postunu,dehşetle işte Türkiye trajedisi böyle.Bazı doktorlarımız --bazı diyorum çünkü o kadar meşakkatle çalışan işini seven,ve insana değer veren doktorların varlığını da biliyorum-- mesleklerine fazla ticari bakıyorlar sanırım.Tabi her meslekte olduğu gibi işini tam yapan var şükür.Ancak doktorların tutum ve davranışları direk insan sağlığını etkilediği için hepsinin --işini layıkıyla yapmasını-- bekliyoruz.Bence hata affetmeyen mesleklerden biri de doktorluk..
 
Şebnem,dediği çok doğru "kesinlikle mercimek hastalandığı andan gece geç vakte kadar başka bir boyutdaydım "sanki zaman durmuş gibi.Şu anda iyi çok şükür.
 
Momycat,nerelerdesin,umarım iyisindir sen bebeğin ve oğlun...Şu an da kızım şükür çok daha iyi öyle bir fırtına geldi geçti...allah bir daha göstermesin..
 
kuzum benim kiyamam ona cok operim cok gecmis olsun
 
Nasil cikti sonuclar? Insallah hersey yolundadir. Sevgiler.
 
Ah canım yaaa...
Çok üzüldüm Age'cim... Çok çok geçmiş olsun. Nasıl şimdi iyi değil mi?
 
Çok büyük geçmiş olsun. Okuyunca çok üzüldüm. Sağlıklı günler dileğiyle...
 
Ne oldu dun sonuclar AGEcugum?
 
Sevgili Age,
Çok çok geçmiş olsun canım...Dünden beri bir yorum gönderemedim sana şu gidip gelen berbat hattım nedeniyle. Geçen hafta benim ufaklık da idrar yolu enfeksiyonu oldu. Bizim de kusmamız çoktu. Antibiyotiğimiz yeni bitti. Bu cumartesi sabah idrarı ile tahlili tekrarlayacağız umarım tekrarlamaz. Annem derdi ki sizin hastalıklarınız bana gelsin. Ne kadar haklıymış. Çocuklarımız hasta olmasın. Tekrar geçmiş olsun.
 
Age çok gecmis olsun. Benim de büyük kızım bebekken aynı şekilde idrar yollarında acile götürmüştükç Kabus gibiydi. Daha bebek olduğu için bir şey de söyleyemiyor. Deliye dönmüştük teşhis konuluncaya kadar. Dilerim bu kadarla bitmiştir diyorum başka hastalıklar vermesin Allah.
 
Geçmiş olsun. Allah bir daha hastanelere düşürmesin. Bizim de geçen sene eşimin böbrek taşı sancısı nedeniyle benzer bir maceramız olmuş, 2 saat acilde sigorta onayı beklemiştik. İnsan canı bu ülkede çok ucuz. Özel sigortan olsa bile maalesef. Pınar
 
Agecim geçmiş olsun! Bir solukta okudum, umarım şimdi çok daha iyidir. Öyle yarı baygın görünce insanın eli ayağı çözülür tabii. Sanırım bugün de kontroldesiniz. Umarım sonuçlar tertemiz çıkar.
 
Canım, neler olmuş, bu aralar yoğunluktan hiç birşey okuyamıyordum. Çok çok geçmiş olsun. O an senin neler hissettiğini anlıyorum, Allah hiçbir anneye göstermesin. Yavrunun iyileştiğine çok sevindim. Aslında kendimizi üzüp duruyoruz, sonra sağlığımıza bir zarar gelince herşeyin ne kadar boş olduğunu görüyoruz.
 
Gayri ihtiyari teşekkürler..

Pınarcım ,iyiyiz şu an.15 güne yeniden tekrarlayacaklar tahlilerini..

Damlacım çok teşekkürler.O da şaşkın tabi yaşadıklarından ama çok daha iyi..

Ebru; bugün itibarı ile tamamen atlatmış görünüyor rengi falan ancak yerine geldi.

KUğucuumm,sağol posta da yazdığım üzre enfeksiyonmuş.İşte sakınan göze çöp batıyor sevgili hemşom...

Bocuruk çok haklı annen.Bu 4 gündür ben daha çok yıprandım.O ilaçlarını alıp iyleşiyor benim alacak ilacım da yok...

Ceydacım,bebekken çok daha zor tabi.Şimdi en azından derdini sıkıntısını ifade edebiliyor,boş yere endişe etmiyoruz derdini bildiğimiz için..

Pınarcım demekki sorun her hastanede her şehirde aynı değişmiyor..

Annelogcum çok teşekkür ederim,yavaş yavaş yoluna giriyor ,aşıları ve tahlilleride halledersek rahatlıyacağız.

Renkler, malesef işte elden gitmeden hiç bir şeyin kıymetini anlamıyoruz,illa yaşananlar ders olacak..=(
 
ne zamandır blog bakamıyordum. simdi okudum cok cok gecmis olsun. ufak seyleri bazen cok kafamıza takıyoruz ama boyle durumlarda ne kadar gereksiz oldugunu anlıyoruz cok haklısın
 
Yorum Gönder



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

illa okumam lazım
HEY GİDİ GÜNLER